Merdivenlere oturup onları dinlemeye başlar
Zenan:eğer sen bu kadar üzülürsen ela ne yapacak
Levent:kendimi ona belli etmemek için herşeyi yaptım ama olmuyor zenan
Zenan:levent der ancak levent lafına devam eder
Levent:o olmadan ne yapıcam ben onu yanımdayken bile özlüyorum şimdi dünyanın bir ucuna
Zenan:siz bunları daha öncede yaşamıştınız
Levent:evet ama o zaman ela b kadar uzun süre kalmadı
Zenan:bak herşey yoluna girecek der ve diğer eliylede levendin elini tutar
Elaysa tüm konuşmaları duymuştur ve ağlamıştır ama sonra kendini toparlar gözyaşlarını falan siler ve neşeliymiş gibi yanlarına gider
Levent hemen kendini toparlar zenanda elini çeker
Ela:hoşgeldin zenan
Zenan:hoşbulduk
Bir süre sessizlik olur çünkü 3 de çok üzgündür ancak hiç biri birbirine belli etmemeye çalışır
Levent:şey ben gidiyim sizde rahatça işlerinizi halledin
Ela:olur der ve levent ayağa kalkar
Levent:hoşçakal der ve elayı alnından öper ela da üzgünlüğünü farketmesin diye
Ela:hoşçakal der ve leventle beraber kapıya kadar gider her ikiside çok üzgündür.ela levendi kapıdan gönderirken neşeli gibi gözükür leventde onun gibi görünmeye çalışır ancak levent tam kapıdan çıkıp yürürken elanın gözleri daha fazla dayanamaz dolar ve
Ela:levent dye bağrır leventde gözlri dolmuştur aslında yürümeye başladığından itibaren
Levent ona dolu dolu bakar
Ela ise çoktan dolu olan gözlerini boşaltmıştır ve levende koşup ona sarılır ve her ikisininde gözyaşları boşalır birbirlerine sıkıca sarılırlar
Ela:seni çok özlüyeceğim
Levent:bende bir tanem der ve iyice sarılırlar
Ela sarılmayı bırakır. gözleri yaşlı bir şekilde levende bakar leventse elanın gözyalarını siler
Levent:üzülme birtanem hiç bir şey ama hiç birşey bundan sonra bizi ayıramaz
Ela:Ayırmasın der ve sarılırlar
Ela gözyaşlarını tekrar silip
Ela:içeri girsem iyi olur zenan beklemesin
Leventde ağlamıştır ve burnunu çekip gözyaşlarını silip
Levent:tamam görüşürüz
Ela:görüşürüz der ve ela levendin arkasından bakakalır leventse gider
Zenansa tüm olanları pencereden izlemiştir elanın levent gittiken sonrada öylece kaldığını görünce yanına gider ve arkasından eliyle elanın omzuna dokunur
Ela gözleri yeniden dolu bir biçimde
Ela:ya onsuz yapamassam
Zenan:onsuz olmuyacaksın ela
Ela:biliyorum der ve zenana döner
Ela:iyi ki varsınız der ve sarılır artık zenanda ağlamaya başlar
Levent hastaheneye gider girişte suat ile karşılaşır
Suat:a levent
Levent:efendim
Suat:senin burda ne işin var se izinli değilmisin
Levent:..
Suat:levent ne oldu kötü bir şeymi var
Levent:ela gerçekten gidiyor suat ve ben hiç bir şey yapamıyorum
Suat:yapabileceğin zaten bir şey yok
Levent:bilmiyorum
Suat:üzülme eminim zaman sizin için çabucak geçecektir
Levent:onu yanımda bile özlerken şimdi o
Suat:levent böyle yaparak hem kendini hemde elayı üzüyorsun böyle yapmak yerine onun keyfini yerine getirmelisin
Levent biraz düşünür ve mutlu bir şekilde
Levent:haklısın suat çok saol ben gidiyorum sonra görüşürüz
Suat:levent dur nereye derken levent çoktan gitmiştir
Levent hızla arabasına binip hemen bir çiçekçiye gider ve adamla bir şeyler konuşur el sıkıştıktan sonra giderler
Elalarsa evde bavulu hazırlamışlardır
Zenan:hepsini aldın değilmi
Ela:evet zenan
Ela:tamam onu aldım o da tama her şey tamam der zenana dönerek zenanın gözleriyse dolmuştur
Ela:zenan yapma lütfen
Zenan kendini toparlar
Zenan:tamam tamamder ve gözlerini siler
Ela:saat kaç
Zenan:6 ya geliyor
Ela:gitmeme fazla bir şey kalmamış
Zenan sert bir ses tonuyla
Zenan:ela bana diyordun daha demin şimdi sen ne yapıyorsun
Ela kendini toplar ve
Ela:haklısın der ve o sırada kapı çalar
Zenan:kim acaba
Ela:leventtir.ben gidip bir bakayım
Zenan:dur bende geliyim derler ve aşağı inerler
Ela kapıyı açar ve kapının önünde birden bütün hastahanedekileri görür.haldun fikret arslan jülide ahmet güney duygu suat hepsi ordadır
Ela gözleri dolu bir biçimde
Ela:hocam
Haldun:sana son bir süpriz yapmak istedik
Ela:sağolun hocam der ve sarılır halduna
Arslan:e ela bizi içeri almayacak mısın
Ela:ah pardon buyrun der ve herkez girer.
Herkez tam oturma odasına doğru gierken ela suatı kolundan tutar zenanda yanlarındadır
Ela:suat levent nerde
Suat:bilmem burda diye biliyordum
Zenan:sabah bir çıktı daha gelmedi
Suat:sabah hastahaneye geldi ama birden çıktı gitti
Ela tam bir şey söylüyecekken
Haldun:Ela yanımıza gelde konuşalım biraz
Ela:geldim hocam der ve gider kanapeye oturur
Haldun tam konuşmaya başlayacakken kapı çalar ela tam kalkerken
Zenan:Sen dur ben bakarım
Ela:levent olabilir bende geliyorum der ve kapıyı açar
Kapıda elayı bir süpriz bekliyordur
Bölüm SONU
Konu: Geri: !..DoKtoRlaR..! 
Perş. Nis. 23, 2009 8:59 pm
